Wednesday, September 27, 2006

योद्धा

चुकलेल्या वाटा
खिदळणारे घोडे
खवळलेला समूद्र
हेलकांडणारी नाव
अरे हट्, मी नाही भिणार...

सप् सप् कापणार्या तलवारी
झप् झप् चालणारे सैनिक
ठो ठो करणार्या बंदूका
धप धप पडणारे तोफगोळे
अरे हट्, मी नाही डगमगणार

कोण म्हणतं वाट चुकली?
मी चालेन ती वाट ठरणार
मी बोलेन तो शब्द होणार
मी सांगेन तो अर्थ असणार
असलो मी मावळा जरी
अरे हट्, साम्राज्य मी उभं करणार

मी लढत जाईन अखेरच्या श्वासा पर्यंत
खांडोळ्या करीन अन्याय संपे पर्यंत
नांगरेन जमीन मी स्वार्थाची
बीजं रोवेन त्यात त्यागाची
खचलात तूम्ही कोणी जरी
अरे हट्, आधार मिळेल आपल्या खांद्यावरी...
-- प्रवर्तक पाठक

1 comment:

ajinkya sathye said...

sundar atmavishwas jagavnaari kavita aahe