माझी कातरवेळ

माझी कातरवेळ नेहेमीच उदासवाणी असते
कारण तीची सावली दूर दूर पर्यंत नसते
क्षणभर वाटतं ती असावी
क्षणभर वाटतं ती नसावी
पण ती, कधीच नसते...

दिवेलागणीच्या वेळेस वातावरणात प्रसन्नता असते
मनातली विलक्षण सुन्नता हेलकावत असते
क्षणभर वाटतं ती येईल
क्षणभर वाटतं ती येणार नाही
पण नजर मात्र उंबरठ्यावरच खिळते...

गाढ झोप लागल्यावर ती स्वप्नपरी असते
अगदीच कुरूप नसली तरी सुंदर दिसते
क्षणभर वाटतं हेच स्वप्न
क्षणभर वाटतं हेच वास्तव
पण माझी प्राणप्रीय साखरझोप मात्र मोडते...

रोज टरवतो आज पासून नविन सुरवात
त्याच क्षणाला तिची छबी नजरे लमोर असते
क्षणभर वाटतं हा माझा कमकुवत पणा
क्षणभर वाटतं हीच जगण्यातली मजा
पण...

एक दिवस दारावरची बेल वाजते
तिच्या जागी दुसरीच असते
क्षणभर वाटतं आता चिरकाल प्रसन्नता
क्षणभर वाटतं ही परी नाही जणू अप्सराच
पण ती ही जागेपणी स्वप्न दाखवून निघून जाते

तुम्हाला खरं सांगतो ...
माझी कातरवेळ नेहेमीच उदासवाणी असते...
-- प्रवर्तक पाठक