Monday, November 13, 2006

कणा मोडलाय


सर, मला माफ करा
येणार होतो तुमच्याकडे

ओळखलत का मला?" विचारायला!
पण माझीच ओळख हरवलीये
तुम्हाला ओळख कुठून देणार
?
सर मला माफ करा...

सर आता आम्ही पावसात
चुकूनही जात नाही
म्हणे कसले कसले आजार होतात
.
सर, आम्ही ब्रॅंड शिवाय
आजकाल बोलत नाहीत
मग
, गॅरेंटेड कपडे
कर्दमणार काय हो
?
सर, मला माफ करा...

क्षणभर बसू? तुम्ही तर
गंमतच करता राव
सर
, आजकाल आपण
बसूनच असतो
... भावनाशून्य...
अन् हो, सर, आमच्या बाप जन्मात
कोणी वर बघून बोललं नाही
...
सर, मला माफ करा...

आजकाल पाहूणे तरी कुठे येतात हो?
आमच्या गंगीचं म्हणत असाल तर...
सर, आजकाल माहेराला
ओलावाच नाही राहीलाय
...
ती बिचारी गावच्या उकीरड्यातून
स्वतःचं अस्तित्व टिकवण्यासाठी
वाट काढतेय
... जाउद्या...
सर, मला माफ करा

बायकोचं विचारत असाल तर
तेव्हाच नसती वाचली
तर परवडलं असतं
...
सर आता सगळं काही
पूर्वी पेक्षा अधिक आहे
पण पापण्यांमधला प्रसादही
अजून तसाच आहे
...
सर, मला माफ करा...

सर तुमचाही हात, आजकाल
खिशाकडे सढळपणे जात नाही
आम्ही कोणाचीही मदत नाकारत नाही
...
सर, आता एकटेपणाची सवय झालीये
आम्हाला माणसांचा सहवास सहन होत नाही

एक मिनीट सर
सर
, मला माफ करा... पण,
पाटीवर चुकूनही हात ठेवू नका
संसार उभा करता
- करता
कणाच मोडलाय
...
काही गनीमी कावे असतील
तर मात्र नक्की सांगा
...
सर, मला माफ करा...

- प्रवर्तक पाठक

अर्थ


हे ही एक जगणं
म्हणाल तर अर्थ
,
म्हणाल तर व्यर्थ
..!

अंधारातून प्रकाशाकडे जाणं
सुर्य समजून दिव्याभवती घुटमळणं
पंखातलं बळ निवल्यावर
क्षणात धाडकन कोसळणं
!
हे ही असतं एक जगणं
...

सेंकंद काट्या प्रमाणे धावत सुटणं
मिनीट काट्या प्रमाणं सावकाश चालणं
तास काट्यावानी निवांत रहाणं
गजरासाठी काट्यांची वाट बघत स्तब्ध होणं
!
हे ही असतं एक जगणं

इवलसं अंकूर मायबाप झाडावरून उखडणं
त्याचं वार्यासवे भिरभिरत जाणं
जाता जाता वार्याच्या गतीशी स्पर्धा करणं
हळूच अलगद कुठेतरी खडकात जावून रूजणं
!
हे ही असतं एक जगणं
...
म्हणाल तर अर्थ म्हणाल तर व्यर्थ
...

मला तूला भेटायचय

आठवणींच्या गलक्यात
शब्दांचा कल्लोळ
डोळ्यात अश्रू आले तरी
हसावं की रडावं हा अंतरीक घोळ

येणार्या प्रत्येक क्षणात
होणारा तूझा भास अभास
हृदयात बोचतोय
प्रत्येक श्वास न् श्वास
मर्मबंधातल्या गाठी सोडवतांना
लढतो मी स्वतःशीच
आता लढून खूप थकलोय
आणि उरलोय केवळ
तूझी कूस मिळण्यासाठीच
...
अंतःकरणा पासून विचारतोय
आपण भेटूयात पून्हा एकवेळ
?
निदान संपेल तरी हा आठवणींचा खेळ
!

थोडक्यात --
मला तूला भेटायचय
!!!

- प्रवर्तक पाठक