कालच्या एका कवितेत
हिरवंगार रान होतं
निळशार आभाळ होतं
झुळझूळणारं पाणी होतं
कालच्या एका कवितेत
मुग्ध संगित होतं
शब्दांनी शहारणं होतं
मन गुणगुणत होतं
कालच्या एका कवितेत
मनस्वी माणसं होती
नात्यांची गिंफण होती
प्रेमाची झुळूक होती
आज मात्र फक्त कविता
आठवणींच्या गर्तेत एकलेपणा
एक आशेचा किरण
अन् एक नवी कविता...
1 comment:
good..keep it up
Post a Comment