हितगुज

होते थोडेसेच बोलयचे,

मनी होते हितगुज करायाचे

सून्न झाले मन माझे,

धस्स काळजात शब्द फुकाचे

तीला बघता...

ठाऊक मजला भाव माझे,

अंतरात तिच्या पोहचायाचे

बिलगलो मी तीला कवेत

घेत ती चोरूनीया अंग-अंग

एका क्षणार्धात...

झटकले तीने असे खास,

चांदणे तूटले का नभाचे आज

हातात घेवूनीया हात,

शितल वात बावरा उगाच

चक्क शिषिरात...

साक्षात धावली तीच्या नयनी

गंगा यमूना अन् सरस्वती

न उमजे मजला काहीच

असे चूक मी काय केली

पुन्हा आज...

योग होता दूर्गा-चंडीका

तांडव मजला जमलाच नाही

प्रीत होती तीची नी माझी

भोळी भाबडी असततात नाती

प्रत्येक संसारात...

-    - प्रवर्तक पाठक