सहस्रावधी सप्तरंगी इंद्रधनूं मधून
कोवळ्या मावळतीच्या किरणांची तिरीप टाकीत
सूर्यही रेंगाळला गं तुझ्या मुग्ध हसण्यावर
तुझ्या श्वासातून उमटणा-या लहरी
भिडत गेल्या अवेगी वादळातून आकाशगंगेत
सृजनतेचा त्याचाच आविष्कार बघून बावरला गं तो...
उसळणा-या लाटा स्तब्ध झाल्या एकाकी
जेव्हा सुस्कारा सोडीत तू एक कटाक्ष टाकलास
वैजयंती माला बांसरी सकट गुणगुणली गं मनात...