थेंब ओघळला घळला
तनूवरी शहारा सरसरला
ओठांवरी शब्द गोठला
आठवांचा पसारा ओथंबला
खळखळता किनारा लागला
तो तप्त ढगाआड लाजला
हिरव्या पाचोळ्यात भिजला
सृष्टीचा शृंगार जाहला
खुशाल क्षण दवडला
दवडूनी पुन्हा परतला
मस्तवाल तो असला
काळ मजला गवसला
भ्रमर तो गुणगूणला
दिलात पक्का रुजला
ध्यास आज असला
क्षितीज जग जिकांयला
